de trein rit

Ik kijk op van mijn tablet en zie het landschap door het raam van de trein aan mee voorbij schieten. Op dagen zoals deze, met een lekker , is Nederland toch best wel mooi om te zien. In het vier zitje naast zit een man heftig op zijn BlackBerry te typen en de scholier tegenover doet precies hetzelfde alleen dan op het laatste model van Samsung.

De stem over de intercom geeft aan dat het volgende station over 2 minuten bereikt gaat worden. Ik staar verder uit het raam. Het perron staan drommen mensen te wachten. De trein stopt en iedereen perst zich richting de deur. Opeens valt mijn oog op een dame die met veel moeite tussen menigte een plekje in de rij weet te bemachtigen. Door niet alleen de omvang van haar achterwerk maar ook de afmeting van haar buik en boezem lukt het haar niet om zonder zich tegen wat mede passagiers aan te duwen de trein in te komen. Haar mede reizigers kijken geïrriteerd. Daarbij laten ze hun ogen over het grote lichaam gaan en je ziet de afkeuring in hun blikken. Ik ben inmiddels volledig gefascineerd door haar geweldige lichaam en kan het niet hekken om te staren naar haar sexy rondingen.

Eindelijk in de trein kijkt ze met rode wangen van inspanning het treinstel rond voor een zit plek. Onze blikken kruisen elkaar en in eerste instantie fronst ze omdat ze er van uit gaat dat, net zoals altijd, mijn gestaar het resultaat is van afkeuring en het 'apies' kijken waar ze zo aan gewend is. Ik glimlach vriendelijk en geef een knikje met mijn hoofd.

Sorry voor de spelfouten maar mijn mobiel wil soms anders dan ik wil :-) op de terug weg ga ik verder met mijn verhaal :-) als daar animo voor is.

zeker weten is er animo voor! Ga zo door

In mijn vierzitje is geen plaats meer maar ze gaat aan de andere kant tegenover meneer BlackBerry zitten die opkijkt en haar afkeurend aankijkt. Omdat ze niet aardig moet manoeuvreren om in de stoel te gaan zitten moet ze een beetje blozen. Ik laat mijn ogen over haar lichaam gaan en als ik weer bij haar mooie volle hoofd ben zie ik dat ze ook naar mij kijkt. Geschrokken wend ik mijn hoofd af omdat ik me gesnapt voel. Maar kan het toch niet laten om toch weer stiekem te kijken. Op het moment dat ik kijk draait ze ook weer net weer mijn kant op en ik glimlach maar nu wendt zij haar hoofd af maar zie wel dat ze in de spiegeling van de ruit controleert of ik nog aan het kijken ben, als antwoord laat ik weer mijn ogen over haar lichaam zwerven.

En hoe ziet ze eruit als ze zit? Probeer haar buik te beschrijven zoals hij in haar schoot ligt. Kun je haar lovehandles goed zien? Valt mij trouwens vaak op dat dikkere vrouwen in de trein heel vaak een tas of zo voor hun buik houden. Dan kun je bijna niks van die heerlijke buik zien.

Henk schreef:En hoe ziet ze eruit als ze zit? Probeer haar buik te beschrijven zoals hij in haar schoot ligt. Kun je haar lovehandles goed zien? Valt mij trouwens vaak op dat dikkere vrouwen in de trein heel vaak een tas of zo voor hun buik houden. Dan kun je bijna niks van die heerlijke buik zien.

  Dit was juist de cliffhanger voor het moment dat ik dat ging doen Henk

nerdalert schreef:

Henk schreef:En hoe ziet ze eruit als ze zit? Probeer haar buik te beschrijven zoals hij in haar schoot ligt. Kun je haar lovehandles goed zien? Valt mij trouwens vaak op dat dikkere vrouwen in de trein heel vaak een tas of zo voor hun buik houden. Dan kun je bijna niks van die heerlijke buik zien.

  Dit was juist de cliffhanger voor het moment dat ik dat ging doen Henk

 Aha, ik sta te trappelen van ongeduld, dat begrijp je wel...

Ik ben ook benieuwd of ze dikke armen en benen heeft, of ze waggelde toen ze de trein in kwam...

Dat met die tas doe ik trouwens ook, anders zitten er de hele tijd kerels naar me te kijken.

ladyejkua schreef:Dat met die tas doe ik trouwens ook, anders zitten er de hele tijd kerels naar me te kijken.

 O is dat het? Het zal wel goed helpen. Ik kijk liever naar een mooie vrouwenbuik dan naar zo'n tas.

Zo'n tas geeft ook letterlijk en figuurlijk houvast... En vrouwen proberen zich, in tegenstelling tot mannen, altijd zo klein mogelijk te maken. Ze zijn zich bewust van de ruimte die ze innemen en proberen in hun eigen ruimte te blijven. Mannen maken zich meestal zo breed mogelijk en lijken het niet door te hebben dat ze in andermans persoonlijke ruimte zitten.
Even een stukje theorie erdoorheen. Misschien iets voor nerdalert om op in te haken?

Mijn ogen komen als eerste langs haar geweldige nek. Onder haar kin zit nog een zachte rol met vlees waardoor haar hals eigenlijk gelijk overgaat in haar bovenlichaam. Ik zie dat het topje - wat eigenlijk een wijde tuniek moet zijn geweest in de winkel - strakker om haar lichaam zit dan de ontwerper origineel bedoeld had. De stof van de mouwen spant gevaarlijk over haar bovenarmen waardoor het lijkt alsof de naden het elk moment op kunnen begeven. Daardoor kan ik wel goed zien dat haar bovenarmen heerlijk zacht en vol zijn. De fantasiën van het haar op het bed houden met die geweldige armen, of ze lekker kussen en daardoor het zachte vlees voor mijn lippen voelen wijken, dienen zich al snel aan. Langzaam vervolg ik mijn weg naar haar borst. Ik zie door de drukke print op de dunne stof dat de BH die ze draagt niet goed sluit. Haar zachte borsten zie ik tussen de achterkant van de BH en haar arm een stukje uitstulpen waardoor de naad van de BH goed te zien is die haar grote borsten maar net omsluiten. Haar grote buste wordt daarbij omhoog geduwd door haar immense buik die, doordat ze haar benen bijelkaar moet houden, op haar dijen ligt en naarboven gedrukt wordt. Ineens komt er beweging. De tas die tot dan toe om haar schouder in het gangpad hing wordt bruusk opgehesen en plant zo op haar schoot met haar armen er omheen. Ik kijk naar boven en zie een beschuldigende en blozend boze blik mij terug aan kijken.

Ik zoek net als bij face boek naar de "like" knop... Prachtige beschrijving...

herkenbaar je verhaal, zo jammer dat veel volle vrouwen zich voor hun dikte schamen, want ze is werkelijk prachtig als ik dit zo lees

Ik dwing mijzelf om niet 'gesnapt' weg te kijken en voel mijn wangen rood worden terwijl ik zo vriendelijk mogelijk probeer te kijken. Mijn hersenen racen om iets gevats te zeggen maaar wat er uiteindelijk uit komt is:"Die nieuwe sprinters zijn mooi maar plaats voor grote tassen is er niet, hè? Ze denken dat iedereen met een akte koffertje rond loopt." En ik knik naar mijn rugzak tussen mijn knieën. Ze zucht en probeert iets comfortabeler te zitten, maar dat levert haar een boze blik van haar buurman op die nog wat verder richting het raam wordt geduwd. "Dat is niet het enige waar geen ruimte is." Antwoordt ze terwijl de rode kleur op haar wangen nog dieper wordt. Door het schuiven zie ik dat een gedeelte van haar bil door de opening tussen de leuning en de zitting de vrijheid probeert te zoeken en haar zachte zij, die over de leuning heen vloeit raakt niet niet het stukje bil wat daar uit steekt.

Heerlijk, zou wel naast haar willen zitten...